https://s33.postimg.cc/9zcu15xov/38828270_493399381084098_4150508909972422656_n.png កាលពីព្រេងនាយមានតាចាស់ម្នាក់ និង ដូនចាស់ម្នាក់នៅស្រុកមួយ។ តាចាស់យាយចាស់នោះ គាត់មានកូនក្រមុំម្នាក់រូបល្អណាស់ អ្នកណាទៅដណ្តឹងក៏គាត់មិនព្រមឲ គាត់​ថា "អ្នកណាតមមិនជេរម្តាយគេបានទើបគាត់ឲកូនជាប្រពន្ធអ្នកនោះ"។ ជួនថ្ងៃមួយនោះមានកម្លោះម្នាក់រូបរាងស្អាតបាតចូលទៅដណ្តឹងកូនគាត់ៗថា "អើអញឲឯងៗ កុំព្រួយចិត្ត ប៉ុន្តែឯងត្រូវតមកុំជេរម្តាយហើយទទួលបំរើអញ តាមពាក្យអញបានអញឲឯង បើតមមិនបានអញផ្តាច់មិនឲឯងទេ អញប្រាប់ឯងមុនឲដឹងហើយឯងកុំថាអញកាចណា !"។ កម្លោះនោះថា "ខ្ញុំបាទតមមិនជេរម្តាយគេបាន ហើយធ្វើការអ្វីៗបានទាំងអស់ ខ្ញុំទទួលសព្វគ្រប់ប្រការតាមប្រសាសន៍លោកឪពុក" តានោះថា "អើបើឯងតមជេរម្តាយគេបានមែន ឯងទៅសិនចុះ ព្រឹកឯងមកវិញពីព្រលឹម"។ កម្លោះនោះក៏លាទៅផ្ទះវិញ។ ព្រឹកឡើងកម្លោះនោះមកវិញចូលទៅបំរើឪពុកម្តាយក្មេក តានោះប្រើកូនក្រមុំឲរៀបបាយទឹកឲអ្នកកម្លោះនោះស៊ីៗរួចហើយ តានោះប្រាប់ទៅកូនប្រសាថា "កូនទៅចាប់ក្របីទៅភ្ជួរស្រែ ដល់កាលណាថ្មនៅខាងស្រែនោះយំតេវៗ ច្រេច សឹមឯងដោះក្របីលែង"។ អ្នកកម្លោះទៅចាប់ក្របីមកទឹម ហើយទៅភ្ជួរស្រែតាំងពីព្រលឹមដល់ថ្ងៃត្រង់ក៏ថ្មពុំយំ ក្របីដើរពុំរួចក៏ថ្មចេះតែឈឹង ពុំយំសោះ។ អ្នកកម្លោះឃ្លានបាយណាស់ទ្រាំពុំបានជេរម្តាយថា "ម្តាយអាថ្មនេះ កាលណានិងយំឡើង។ កម្លោះនោះជេរតែប៉ុណ្ណោះ តានោះស្ទុះចេញពីក្រោយថ្មមកថា "ណ្ហើយចុះ ឯងដោះក្របីលែង ហើយទៅផ្ទះឯងចុះអញផ្តាច់កូនហើយ ត្បិតឯងតមជេរម្តាយមិនបាន" កម្លោះនោះដោះក្របីលែង ហើយទៅផ្ទះវិញ។ ថ្ងៃក្រោយ​មក មានកម្លោះម្នាក់ចូលស្តីកូនក្រមុំយាយតានោះទៀត គាត់បង្គាប់ដូចកម្លោះមុន តែអ្នកកម្លោះក្រោយគេមានប្រាជ្ញា គេភ្ជួរស្រែវេចបាយទៅស៊ីផង លុះភ្ជួរដល់ថ្ងៃខ្ពស់ឃ្លានបាយ ក៏បញ្ឍប់ក្របីស៊ីបាយ ភ្ជួរពីថ្ងៃជ្រេពីត្រង់ ក៏ថ្មមិនយំ ក្របីអស់ជើងដើរពុំរួច អ្នកកម្លោះនោះកាលណាបើបរក្របីទៅជិតថ្មនោះ ធ្វើជាស្តីថា "ឱ ! លោកថ្មអើយយំឡើងក្របីដើរពុំរួចទេ អាណិតក្របីផងទៅ ខ្លួនខ្ញុំឥតបើអីទេ ខ្ញុំមានបាយស៊ីភ្ជួរដល់យប់ក៏បានដែរ អាណិតតែក្របីទៅចុះត្បិតជាសត្វ"។ អ្នកកម្លោះនោះអង្វរដួចម្តេចក៏ថ្មពុំយំ អ្នកកម្លោះនោះក៏ពុំជេរ ត្បិតវាដឹងតានោះនៅពួនក្រោយថ្ម លុះអង្វរយូរទៅតានោះមើលមកឃើញក្របីដើរពុំរួចមែនក៏គាត់នឹកអាណិតក្របីគាត់ៗក៏យំក្រោយថ្មនោះឮសូរតេវៗ អ្នកកម្លោះនោះក៏ដោះក្របីឲស៊ីស្មៅ ហើយមកផ្ទះឪពុកក្មេកវិញ។ តានោះក៏ឲកូនគាត់លើកបាយមកឲអ្នកកម្លោះនោះស៊ី។ លុះល្ងាចតានោះប្រាប់ថា "កូនអើយទៅផ្ទះឯងចុះ ព្រឹកសឹមឯងមកវិញ"។ កម្លោះនោះក៏លាទៅផ្ទះ លុះយប់ក៏លបមកចាំស្តាប់នៅក្រោមដំណេកតានោះយកការណ៍ ព្រោះគាត់និយាយគិតគូនិងប្រពន្ធគាត់ទាល់តែដេកលក់។ វេលាយប់ តាចាស់ចូលដេកក៏និយាយនិងយាយថា "ដូន ! អានេះវាតបជេរម្តាយបាន ដូច្នេះយើងរកឧបាយ៉ាងណា ? ឲវាខឹងជេរម្តាយយើងនិងផ្តាច់វាទៅ"។ ដូចឆ្លើយថា "ងាយទេបើដូច្នេះ តាឯងចូលក្នុងការុងមួយ ការុងមួយទៀតដាក់អង្ករព្រឹកឡើងវាមក ខ្ញុំ​ប្រាប់​វា​ថា "តាទៅកាប់អុសនៅលើភ្នំមុនហើយ "ខ្ញុំឲវារែកតាឯង និងអង្ករឡើងលើភ្នំ បើវាធ្ងន់វាខឹង វាជេរនោះតាឯងនៅក្នុងការុងឮហើយមកវិញផ្តាច់វាបានដោយងាយ"។ តាយាយគិតគ្នាដូច្នេះហើយក៏ដេកទៅ ឯអ្នកកម្លោះលបស្តាប់ក្រោមផ្ទះដឹងការហើយ ក៏វិលទៅដេកឯផ្ទះ។ ព្រឹកឡើងអ្នកកម្លោះនោះទៅបំរើម្តាយឪពុកក្មេក ក៏ស្រាប់តែឃើញយាយចាស់ បង្ហាញអំរែកហើយប្រាប់ថា "កូន​អើយ ! ឪឯងទៅកាប់អុសលើភ្នំហើយ គាត់ផ្តាំថាឲកូនរែកអង្ករនេះឡើងទៅតាមគាត់ឲឆាប់ អាលនឹងដាំបាយឲឪឯងហូប"។ កម្លោះនោះទទួលអំរែកហើយ ក៏រែកទៅតាមជើងភ្នំ ដល់រែកបានបន្តិចទៅធ្ងន់ណាស់ក៏រែកចុះមកវិញ ហើយស្តីថា "ឱ ឪអើយ ! ខ្ញុំឃ្លានបាយណាស់ខ្ញុំរែកឡើងជាឆាប់មិនបានទេ វា​ធ្ងន់​ម៉្លេះ នរណានិងរែកឡើងទៅវិញរួច  បើឪមិនអាណិតគាត់ជេរបន្ទោសដូចម្តេចក៏ទទួល"។ និយាយហើយ រែកចុះមកវិញ លុះរែកទៅដល់កន្លែងមួយឃើញស្បូវស្ងួតល្អក៏រែកទៅដាក់ឈប់កណ្តាលស្បូវនោះ ហើយដើរទៅបាត់មួយស្របក់ទើបដើរត្រលប់មកវិញយកភ្លើងដុតជុំវិញអំរែក លុះភ្លើងឆេះស្បូវជុំវិញ ហើយក្តៅដល់តាចាស់ដែលនៅក្នុងការុងនោះ គាត់ក៏បំរាស់ញ័ររង្គើរទាំងការុង ភ័យក្រែងភ្លើងឆេះស្លាប់ចេញមិនរួច។ អ្នកកម្លោះនោះធ្វើជារត់មកពីណាក៏ស្រែកថា "យើស ! អ្នកណាដុតភ្លើងឆេះអំរែកអញអស់ ធ្វើដូចម្តេចអញនិងចូលទៅបាន ភ្លើងឆេះជុំវិញចូលមិនរួចទេ "ថាហើយស្រែកឈរនៅក្រៅ លុះភ្លើងឆេះដល់ការ៉ុងក្តៅតាចាស់ណាស់ទើបស្ទុះចូលទៅអូសអំរែកចេញពីភ្លើង រួចហើយភ្លើងឆេះដាច់ខ្សែរការុង រលាកតាចាស់បំរះញ័រៗ ទើបអ្នកកម្លោះនោះស្រាយការុងចេញឃើញតាឪពុកក្មេករលាកភ្លើងឆេះទាំងសក់ក្បាលផង ក៏ជម្រាប​ថា "យីស ! លោកឪ ម្តេចក៏មិនប្រាប់កូន កុំអីភ្លើងឆេះស្លាប់ចោលម៉ែឲនៅមេម៉ាយ។ តាចាស់ខឹងណាស់តែពុំដឹងជាធ្វើដូចម្តេច ងើបឡើងដើរតយង៉យមកផ្ទះវិញទ្រមខ្លួនមួយថ្ងៃ ណាមួយដោយវាអូសចេញពីភ្លើងណាមួយរលាកភ្លើង មកដល់ផ្ទះវិញគ្មានស្តីមួយមាត់ ដល់ផ្ទះហើយប្រាប់កូនប្រសារថា "ទៅផ្ទះចុះព្រឹកសឹមមក"។ ឯកូនប្រសាលាទៅផ្ទះដល់យប់លបពួនក្រោមផ្ទះស្តាប់ទៀត។ **ដកស្រង់ចេញពីសៀវភៅ ប្រជុំរឿងព្រេងខ្មែរ**